Data: 12.04.2021 r. (poniedziałek)
Temat kompleksowy: Z kulturą za pan brat.
Temat dnia: W świecie kultury.
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 16.
– „Mijanka” – ćwiczenia orientacyjno–porządkowe.
Dzieci stoją na przeciwległych końcach pokoju, na wyznaczonych liniach. Na sygnał dzieci zamieniają się miejscami, mijając się w biegu. Wygrywa ten, kto szybciej wykona bieg i ustawi się na miejscu przeciwnika.
– „Kto silniejszy” – ćwiczenia siłowe – mocowanie.
Dzieci w parze(brat/siostra/rodzic) siedzą przodem do siebie w siadzie rozkrocznym, mają stopy zwarte ze stopami współćwiczącego, wspólnie trzymają oburącz szarfy/ręcznik za końce. Jedno z ćwiczących dzieci odchyla się do leżenia na plecach i przeciąga współćwiczącego do skłonu w przód, po czym dzieci zamieniają się. Na hasło: Kto silniejszy! przeciągają się i odchylają do tyłu w tym samym momencie.
– „Dobierz sobie parę” – zabawa bieżna.
Na sygnał dzieci rozbiegają się w dowolnych kierunkach, a na polecenie Rodzica dobierają się parami. – Marsz po kole i śpiew znanej dzieciom piosenki np. "Maszeruje Wiosna" lub " Pobudka z ogródka".
https://youtu.be/uvMa8ihLKco
2. „Kulturalny wieczór” – rozmowa o kulturze na podstawie opowiadania.
Kulturalny wieczór
Maciejka Mazan
– Jacuś, pobaw się ze mną – poprosiła Nikola. Jacuś nie bardzo miał ochotę, ale tego dnia w przedszkolu było mało dzieci i zaczęło mu się nudzić. – No trudno – powiedział. – A w co? – W kulturalny wieczór. Ja będę wielką damą, tak jak moja mama, a ty będziesz moim narzeczonym. – Wykluczone – oznajmił Jacuś i zrobił w tył zwrot. – I zabierzesz mnie do cukierni na tort i ciastka z kremem! – dodała Nikola. Jacuś Placuś bardzo lubił wszelkie słodycze, a zwłaszcza ciasta. – A będzie tort czekoladowy? – spytał. – Co tylko zechcesz – obiecała słodko Nikola. Więc Jacuś niechętnie wrócił. – A teraz weź mnie pod rękę – rozkazała Nikola. – Dlaczego? – jęknął Jacuś. – Bo tak jest kulturalnie. Poza tym będziemy mówić „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie”, ponieważ to też jest kulturalne. Jacuś wziął Nikolę pod rękę i podszedł z nią do stolika. – I co teraz? – spytał. – Teraz przychodzi kelner, a my zamawiamy ciastka – wyjaśniła Nikola. – Ja poproszę uprzejmie cztery rurki, pięć kawałków szarlotki i wuzetkę, ale małą, bo muszę dbać o linię, jak moja mama. – A ja… – zaczął Jacuś. – I jeszcze koktajl śmietankowo-truskawkowy! – wpadła mu w słowo Nikola. – A ja poproszę tort czekoladowy… – Opowiedz mi, jak ci minął dzień – przerwała mu Nikola. – Przecież dzień jeszcze nie minął – zdziwił się Jacuś. – Wiem, ale to kulturalnie tak spytać – oznajmiła Nikola. – Oho – odezwał się Bobek, który akurat przechodził obok nich. – Jacuś, co robisz? – Idź stąd – rzuciła Nikola. – Jacuś jest zajęty. – Jacuś, nie pokopiemy piłki? – spytał Bobek. – Za moment – wymamrotał Jacuś. – Tylko zjem tort. Bobek zrobił wielkie oczy. – Jaki tort? Tu gdzieś dają tort? – Rany, Bobek! Jak ty wolno myślisz! My się tak bawimy! – wrzasnęła Nikola. Bobek wzruszył ramionami i poszedł sobie. – No to jak ci minął ten dzień? – spytała znowu Nikola. – Tak sobie… – zaczął Jacuś, ale Nikola mu przerwała: – O, są moje ciastka! Dziękuję, dziękuję uprzejmie! – A ja chciałbym tort – wymamrotał markotnie Jacuś. – No już, masz ten swój tort – zirytowała się Nikola i postawiła przed nim plastikowy klocek. A potem zaczęła udawać, że zjada ciastka, głośno mlaszcząc. – Wiesz co, Nikola… – zaczął Jacuś, lecz nie skończył. – Ale pięknie wygląda ten twój torcik! – wrzasnęła Nikola. – Dasz kawałek? I zanim Jacuś zdążył coś powiedzieć, zabrała mu cały klocek! Tego było już za wiele. Jacuś potrafił wiele znieść, lecz nie mógł tolerować tego, że ktoś zabiera mu tort, nawet na niby! – Dość tego – powiedział i wstał. – Już się nie chcę z tobą bawić. – Siadaj! – rozkazała Nikola. – Natychmiast siadaj! To, co zrobiłeś, było bardzo niekulturalne! – To ty jesteś niekulturalna! – zdenerwował się Jacuś. – Mlaszczesz przy jedzeniu, nie słuchasz, co mówię, ciągle mi przerywasz i obraziłaś mojego kolegę! Dziękuję uprzejmie za taki kulturalny wieczór! I poszedł sobie. Postanowił, że nie będzie się już bawić z Nikolą – no, chyba że Nikola zachowa się kulturalnie i przypomni sobie, że oprócz „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie” istnieje jeszcze słowo „przepraszam”…
Rozmowa na temat opowiadania:
- W co Nikola chciała się bawić z Jackiem?
- Jak w zabawie miały zachowywać się dzieci?
- Czy Nikola zachowywała się w sposób kulturalny?
- Co zrobił na koniec Jacek?
3. „Co to znaczy być kulturalnym?” – burza mózgów.
Rodzic zadaje pytanie, dzieci odpowiadają, wszystkie odpowiedzi są dobre. Rodzic może je zapisywać na tablicy. Na koniec wraca do tych wszystkich odpowiedzi, systematyzując wiedzę.
Razem tworzą „Kodeks kulturalnych przedszkolaków”.
- Wiem, jak trzeba się zachować w różnych sytuacjach.
- Znam i stosuję zwroty grzecznościowe.
- Słucham rodziców, nauczycieli i wszystkich, którzy ukazują mi prawdę.
- Współtworzę zasady dobrego zachowania w grupie.
- Podejmuję w grupie zadania służące dobru innych i mojemu.
- Dbam o mienie przedszkola.
- Bawię się i pracuję z każdym.
- Słucham innych, czekam na swoją kolej.
4. "Magiczne słowa” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic przedstawia dzieciom sytuacje, a one mają określić jakich kulturalnych (magicznych) słów należy użyć.
- Co mówi dziecko, gdy wchodzi do szatni w przedszkolu?
- Co mówimy, gdy wychodzimy z przedszkola?
- Co mówimy, gdy prosimy o dokładkę obiadu?
- Co mówimy, gdy dostaniemy ciastko?
- Co mówimy, gdy koleżanka lub kolega częstuje nas cukierkiem?
- Co mówimy, gdy kogoś niechcący popchniemy?
- Co mówimy, gdy musimy komuś przerwać rozmowę, żeby poinformować o czymś ważnym?
Na koniec Rodzic pokazuje trzy napisy do czytania globalnego: dziękuję, przepraszam, proszę.(5-latki).
dziękuję
przepraszam
proszę
5. "Przeczytaj i zrób!” – zabawa ruchowa.
Dzieci biegają swobodnie po pokoju w rytm muzyki, podczas przerwy w muzyce dobierają się w pary i odczytują magiczne słowo z kartki, a następnie wykonują przypisany do tego gest: dziękuję – podają sobie dłonie, przepraszam – przytulają się do siebie, proszę – wskazują ręką.
6. Praca z KP4.2–3 – rozwijanie umiejętności kulturalnego zachowania się, rozwój społeczny.
7. „Artystyczne przedszkolaki” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 16.
Część wstępna:
– „Obrazy ruchem malowane” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Przedszkolaki poruszają się w rytm bębenka: biegiem, marszem lub w podskokach. Na mocne uderzenie w instrument tworzą wspólnie żywy obraz na temat podany przez R., np. „Na wiosennej łące”, „Latem na plaży”, „Pomagam mamie”, „Mecz piłkarski”. R. może zaproponować wymyślanie tytułów przez dzieci. Zabawę powtarzamy kilka razy. – „Poza” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Dzieci są ustawione w rozsypce. Na uderzenie w bębenek przyjmują różne pozy według własnych pomysłów: wykonują skłony, przysiady, stają na jednej nodze itp. Za każdym razem zmiana pozy następuje po uderzeniu w bębenek. Przyjęta poza trwa kilka sekund, wtedy dzieci nie ruszają się. Zabawa trwa 1–2 minuty.
Część główna:
– „Eksponaty w muzeum” – zabawa równoważna.
Uczestnicy zabawy ćwiczą w parach, jedno z dzieci jest kustoszem muzeum i tworzy wystawę z eksponatów. Drugie dziecko przyjmuje rolę posągu, rzeźby lub innego przedmiotu znajdującego się w muzeum. Kustosz ustawia swój eksponat, wymyśla pozycję, ustawia ręce, nogi, głowę. Po chwili następuje zmiana ról. Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „Koncert muzyczny” – ćwiczenie mięśni grzbietu.
Dzieci leżą na brzuchu, opierają głowę na dłoniach, złożonych jedna na drugiej. Na hasło: Koncert! przedszkolaki unoszą głowę i ramiona nad podłogę. Dłońmi stukają przed sobą o podłogę – grają na bębenku. Po chwili wracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 6–8 razy.
– „Balet i inne tańce” – ćwiczenie ze wstążką w rytm muzyki.
R. rozdaje przedszkolakom kolorowe wstążki do ćwiczeń i włącza muzykę. Dzieci poruszają się w rytm muzyki – tańczą własny układ ze wstążką. Wykonują obszerne ruchy ramionami, krążenia, wymachy, ruchy rąk w nadgarstkach itp. N. ćwiczy razem z dziećmi, inspiruje i aktywizuje nieśmiałe dzieci. Zabawa trwa 2–3 minuty. Jeżeli grupa jest liczna, można podzielić dzieci na dwa zespoły tak, aby zaprezentowały swoje tańce na zmianę.
Część końcowa:
– „Linoskoczek” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu.
Uczestnicy zabawy kolejno jeden za drugim przechodzą po linie gimnastycznej. Stawiają stopa przed stopą tak, aby jak największą jej powierzchnią dotykać liny. Zabawę powtarzamy kilka razy.
8. „Nasze zasady” – nauka na pamięć wybranej rymowanki Anny Urszuli Kamińskiej.
Słucham pani
Panią w przedszkolu wszyscy lubimy.
Z nią się bawimy, jej się radzimy.
Świetnie nas uczy, jest taka mądra.
Warto jej słuchać dla swego dobra!
Czekam na swoją kolej
Gdy przed kolegę ktoś się przepycha,
to w końcu kłótnia z tego wynika.
Ja zawsze czekam na swoją kolej,
bo z kolegami w zgodzie żyć wolę!
Sprzątam po zabawie
Choć bawili się od rana,
cała sala posprzątana.
Teraz tu posiedzieć miło.
Brawo, dzieci! Warto było!
Pomagam innym
Kiedy koledze coś idzie źle,
to, jeśli mogę, pomóc mu chcę.
Zawsze tak robię, to nic wielkiego.
On mi pomoże też w razie czego!
9. „Kultura wokół nas” – zabawa słownikowa.
R. przedstawia dzieciom inne pojęcia związane ze słowem kultura: kultura – przejaw działalności człowieka, kultura popularna – kino, teatr, muzyka, kultura materialna – budowle, architektura, kultura fizyczna – uprawianie sportów, kultura ludowa – tradycje związane z różnymi regionami, np. śmigus-dyngus.
Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz