Drodzy Rodzice! Bardzo proszę, aby dzieci, które w poniedziałek przyjdą do przedszkola, przyszły w czapkach mikołajkowych. Pozdrawiamy!
sobota, 19 grudnia 2020
czwartek, 17 grudnia 2020
Data: 18.12.2020 r. (piątek)
Temat kompleksowy: Wesołych Świąt.
Temat dnia: Przedszkolny teatrzyk.
1. Rozgrzewka taneczna: "Czym podróżuje Święty Mikołaj?".
https://www.youtube.com/watch?v=P-29AaJUh-E
2. Zestaw ćwiczeń porannych nr 8:
– „Gwiazdka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci otrzymują butelki. Swobodnie poruszają się po sali. Na sygnał i hasło R.: Gwiazdka! – zatrzymują się w miejscu, we wspięciu na palcach unoszą rękę z butelką i machają nią. Przy powtórzeniu następuje zmiana ręki.
– „Owieczki i pasterze” – zabawa z elementem czworakowania. R. dzieli dzieci/domowników na dwa zespoły: pasterzy i owieczki. Dzieci-pasterze otrzymują 2 butelki i uderzają nimi o siebie, naśladując dzwoneczki. Dzieci-owieczki na czworakach idą za pasterzami. Na sygnał i hasło R. dzieci zamieniają się rolami. – „Kolędnicy – muzycy” – zabawa bieżna. Dzieci otrzymują butelki. Poruszają się z nimi swobodnie po sali. Na sygnał i hasło R.: Kolędnicy – muzycy! – dzieci zatrzymują się i naśladują grę z wykorzystaniem butelki jako instrumentu (skrzypce, fujarka, gitara, puzon itp. – według pomysłów dzieci). – „Aniołki” – zabawa z wymachem rąk. R. wyznacza dziecko-aniołka, daje mu do ręki butelkę i wskazuje miejsce, z którego będzie się przyglądało dzieciom. Pozostałe dzieci/domownicy swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Aniołki! – dzieci zatrzymują się, stoją w jednym miejscu. W tym czasie dziecko-anioł maszeruje między pozostałymi dziećmi i butelką dotyka je. Kogo dotknie, ten kładzie się na podłodze i rękoma oraz nogami wykonuje wymachy na boki, naśladując popularnego aniołka (niektórzy mówią: orzełka). – Ćwiczenie uspokajające – marsz z butelkami na głowie tak, by nie spadły.
3. „Moja ulubiona opowieść świąteczna”. – rysowanie kredkami; tworzenie książeczki.
Dzieci przygotowuje kartki, kredki i tworzą książkę, rysują na jej kartkach swoją ulubioną opowieść świąteczną lub bajkę. Po wykonaniu prac dzieci prezentują swoją książeczkę i opowiadają, co narysowały.
Sposób złożenia książeczki dowolny, np.:
4. Robimy kukiełki, pacynki…” – praca plastyczno-techniczna.
R. organizuje potrzebne materiały do wykonania kukiełek, np. drewniane łyżki, skarpety, tekturę, warzywa, patyczki, klej, kredki. Wskazują, w jaki sposób
można wykonać kukiełkę, co i w jakiej kolejności trzeba zrobić. Wspólnie ustalają zasady pracy i zachowania bezpieczeństwa, w tym utrzymania ładu i porządku w miejscu pracy i po jej zakończeniu.
można wykonać kukiełkę, co i w jakiej kolejności trzeba zrobić. Wspólnie ustalają zasady pracy i zachowania bezpieczeństwa, w tym utrzymania ładu i porządku w miejscu pracy i po jej zakończeniu.
5. „Kurtyna!” – zabawa ruchowa.
Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Kurtyna! – wszyscy zatrzymują się i przyjmują pozę charakterystyczną dla wybranej przez siebie postaci, np. ludzi lub zwierząt.
6. „Efekty specjalne” – zabawy badawcze.
R. informuje, iż w teatrze wykorzystywane są różne efekty specjalne, np. dym, sztuczny śnieg. Proponuje wykonanie sztucznego śniegu: przygotowuje kilka opakowań sody oczyszczonej oraz pianki do golenia. Dzieci mieszają składniki do momentu uzyskania efektu śniegu, bawią się, próbują ulepić bałwana.
Następnie R. proponuje inną zabawę – eksperyment: wulkan. Do tego eksperymentu potrzebna będzie miska, wysokie naczynie, woda, ocet i soda oczyszczona.
7. „W teatrze” – tworzenie zagadek związanych z tematyką teatru.
R. przygotowuje obrazki (lub zdjęcia) związane z teatrem (np. scena, aktor, kurtyna, widownia, reflektory itd.). Dzieci losują obrazki, nie mówią nikomu/domownikom jaką zagadkę wylosowały. Wymyślają treść zagadki o danym obrazku.
widownia
aktor
reflektory
kurtyna
scena
8. „Filharmonia i opera” – słuchanie muzyki. Dzieci oglądają film. Dzieci próbują zapamiętać nazwy tych miejsc oraz ich cechy charakterystyczne i ich znaczenie, porównują z teatrem. Ustalają wspólnie, że muzyka jest wspólnym elementem każdego przedstawienia teatralnego. R. odtwarza nagranie. Dzieci omawiają elementy muzyczne utworu (tempo, dynamikę nastrój itd.), podają propozycję, do jakiego przedstawienia (o jakiej tematyce) można byłoby wykorzystać tę muzykę.
Niedługo Święta Bożego Narodzenia, obejrzyj bajkę i przypomnij sobie tradycje z nimi związane. Możesz również przygotować się na święta i pośpiewać kolędy i pastorałki. Powodzenia! |
https://www.youtube.com/watch?v=RqU00XhhRfk&list=PLrkeHDCp2ax47Wk6Kml0oVdtY4NeeFCib&index=4
Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.
Z niektórymi z Was wiemy, że już się nie spotkamy w tym roku, dlatego pragniemy Wam Kochane dzieci i drodzy rodzice złożyć najserdeczniejsze życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku 2021.
Udanego weekendu! Pozdrawiamy cieplutko i przytulamy! Pani Justyna i Pani Danka
środa, 16 grudnia 2020
Data: 17.12.2020 r. (czwartek)
Temat kompleksowy: Wesołych Świąt.
Temat dnia: Świąteczna pastorałka.
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 8:
– „Gwiazdka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci otrzymują butelki. Swobodnie poruszają się po sali. Na sygnał i hasło R.: Gwiazdka! – zatrzymują się w miejscu, we wspięciu na palcach unoszą rękę z butelką i machają nią. Przy powtórzeniu następuje zmiana ręki.
– „Owieczki i pasterze” – zabawa z elementem czworakowania. R. dzieli dzieci/domowników na dwa zespoły: pasterzy i owieczki. Dzieci-pasterze otrzymują 2 butelki i uderzają nimi o siebie, naśladując dzwoneczki. Dzieci-owieczki na czworakach idą za pasterzami. Na sygnał i hasło R. dzieci zamieniają się rolami. – „Kolędnicy – muzycy” – zabawa bieżna. Dzieci otrzymują butelki. Poruszają się z nimi swo bodnie po sali. Na sygnał i hasło R.: Kolędnicy – muzycy! – dzieci zatrzymują się i naśladują grę z wykorzystaniem butelki jako instrumentu (skrzypce, fujarka, gitara, puzon itp. – według pomysłów dzieci). – „Aniołki” – zabawa z wymachem rąk. R. wyznacza dziecko-aniołka, daje mu do ręki butelkę i wskazuje miejsce, z którego będzie się przyglądało dzieciom. Pozostałe dzieci/domownicy swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Aniołki! – dzieci zatrzymują się, stoją w jednym miejscu. W tym czasie dziecko-anioł maszeruje między pozostałymi dziećmi i butelką dotyka je. Kogo dotknie, ten kładzie się na podłodze i rękoma oraz nogami wykonuje wymachy na boki, naśladując popularnego aniołka (niektórzy mówią: orzełka). – Ćwiczenie uspokajające – marsz z butelkami na głowie tak, by nie spadły.
2. „Świąteczne zagadki słuchowe” – zabawa ćwicząca spostrzegawczość; rozpoznawanie brzmienia instrumentów.
Dzieci podają nazwy instrumentów, określają sposób wydobywania dźwięku.
https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo
3. Pastuszek bosy” – słuchanie pastorałki; zabawy muzyczno-ruchowe przy melodii.
R. prezentuje pastorałkę, informuje, że to pastorałka, czyli piosenka ludowa o tematyce świątecznej, pochodzi od słowa pasterz, czyli opiekun zwierząt. Kolęda zaś to pieśń religijna, śpiewana w kościołach. R. omawia treść pastorałki, pyta: Jaki był pastuszek? Na czym grał? Co robił? Gdzie spał? Kto obudził pastuszka? Co powiedzieli aniołowie? Jakie miał nóżki? Co mu dał anioł? Co zrobił pastuszek? itp. R. jeszcze raz prezentuje pastorałkę, dzieci określają nastrój, tempo, dynamikę. R. proponuje zabawę w echo: recytuje z gestodźwiękami fragmenty tekstu pastorałki, dzieci powtarzają. R. wyznacza rolę anioła, pasterzy, zwierząt i próbują odegrać scenkę z pastorałki podczas jej grania. Następnie dzieci próbują śpiewać pastorałkę.
https://www.youtube.com/watch?v=lhE1jT2F3Sw
Pastuszek bosy
Był pastuszek bosy, na fujarce grał,
w górach pasał owce i w szałasie spał.
Nagle aniołowie z nieba w bieli przyfrunęli,
obudzili go gdy spał, gdy spał.
Obudzili go gdy spał, gdy spał.
Dziś do Betlejem trzeba nocą iść,
bo narodzenia czas wypełnił dni,
tam gdzie stajenka razem z bydlątkami
leży dzieciąteczko i na sianku śpi.
Świat na to czekał wiele już lat
i narodzenia dziś wita czas,
biegnij, pastuszku, jasną drogą, niebo płonie,
na niebie pierwszej gwiazdy blask,
na niebie pierwszej gwiazdy blask.
4. „Świąteczne dzwony” – zabawa ruchowa z elementem czworakowania.
R. prezentuje dzwoneczek i jego dźwięk, a także talerz perkusyjny i pałeczkę oraz dźwięk wydobywany po uderzeniu pałeczką w talerz. Można zastąpić instrumenty, innymi dostępnymi w domu. Rozpoczyna zabawę: dźwięki wydobywane z dzwoneczka – dzieci naśladują owce, które pasą się na łące (chodzą na czworakach); podczas uderzania w talerz perkusyjny – dzieci zamieniają się w anioły – kładą się na podłodze, na leżąco wykonują wymachy ramion i nóg na boki, tzw. aniołki lub orzełki.
5. Ćwiczenia gimnastyczne nr 8:
Część wstępna:
– „Jak pomogę rodzicom przygotować święta?” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci poruszają się w rytm tamburynu lub melodii: biegiem, w podskokach lub marszem. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się i ruchem, gestem naśladują prace domowe, w których pomogą rodzicom przed świętami. R. za każdym razem może zapytać swoje dzieci, w czym chciałyby pomóc swoim rodzicom.
– „Okna” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. R. rozdaje dzieciom kocyki. Przedszkolaki siadają na kocach w siadzie skrzyżnym, ręce ułożone na kolanach. Na zapowiedź R.: Myjemy okna! – dzieci unoszą ramiona i wykonują skłony boczne na przemian w lewą i prawą stronę. Po chwili opuszczają ręce na kolana, wracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
– „Jak pomogę rodzicom przygotować święta?” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci poruszają się w rytm tamburynu lub melodii: biegiem, w podskokach lub marszem. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się i ruchem, gestem naśladują prace domowe, w których pomogą rodzicom przed świętami. R. za każdym razem może zapytać swoje dzieci, w czym chciałyby pomóc swoim rodzicom.
– „Okna” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. R. rozdaje dzieciom kocyki. Przedszkolaki siadają na kocach w siadzie skrzyżnym, ręce ułożone na kolanach. Na zapowiedź R.: Myjemy okna! – dzieci unoszą ramiona i wykonują skłony boczne na przemian w lewą i prawą stronę. Po chwili opuszczają ręce na kolana, wracają do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Część główna:
– „Agata nogą zamiata” – ćwiczenie wzmacniające mięśnie nóg. Każde dziecko stoi jedną nogą na złożonym kocyku. Przedszkolaki ślizgają się po podłodze. Noga z przodu jedzie na kocyku, noga z tyłu odpycha od podłoża. Ćwiczenie wykonujemy na zmianę raz prawą, raz lewą nogą.
– „Myjemy podłogę” – zabawa na czworakach. Przedszkolaki układają dłonie na kocykach i naśladują mycie podłogi. Poruszają się za kocykami w pozycji na czworakach. Po chwili następuje zmiana. Dłonie położone na podłodze, dzieci w pozycji przysiadu podpartego, stopy na kocyku. Ćwiczący odsuwają nogi jak najdalej w tył, a następnie przysuwają. Wracają do pozycji wyjściowej. Zadanie powtarzamy 3–5 razy.
– „Wałkujemy ciasto” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia. Dzieci zwijają kocyki w wałeczki i wykonują siad klęczny. Chwytają wałeczek rękami za dwa końce jak wałek do ciasta. Odsuwają wałek w przód aż do pozycji niskiej Klappa (klęku podpartego), a następnie przysuwają go. Ćwiczenie powtarzają kilka razy. Następnie dzieci w siadzie skulnym podpartym kładą stopy na wałeczku. Odsuwają kocyk do pozycji siadu prostego i przysuwają z powrotem. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.
– „Stolik” – wzmocnienie mięśni ściągających łopatki. Przedszkolaki siadają w siadzie skulnym na złożonym kocyku, ręce oparte z tyłu na podłodze. Na hasło: Stolik! unoszą biodra w górę do podporu tyłem. Po chwili wracają do pozycji wyjściowej. Zabawę powtarzamy kilka razy.
– „Agata nogą zamiata” – ćwiczenie wzmacniające mięśnie nóg. Każde dziecko stoi jedną nogą na złożonym kocyku. Przedszkolaki ślizgają się po podłodze. Noga z przodu jedzie na kocyku, noga z tyłu odpycha od podłoża. Ćwiczenie wykonujemy na zmianę raz prawą, raz lewą nogą.
– „Myjemy podłogę” – zabawa na czworakach. Przedszkolaki układają dłonie na kocykach i naśladują mycie podłogi. Poruszają się za kocykami w pozycji na czworakach. Po chwili następuje zmiana. Dłonie położone na podłodze, dzieci w pozycji przysiadu podpartego, stopy na kocyku. Ćwiczący odsuwają nogi jak najdalej w tył, a następnie przysuwają. Wracają do pozycji wyjściowej. Zadanie powtarzamy 3–5 razy.
– „Wałkujemy ciasto” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia. Dzieci zwijają kocyki w wałeczki i wykonują siad klęczny. Chwytają wałeczek rękami za dwa końce jak wałek do ciasta. Odsuwają wałek w przód aż do pozycji niskiej Klappa (klęku podpartego), a następnie przysuwają go. Ćwiczenie powtarzają kilka razy. Następnie dzieci w siadzie skulnym podpartym kładą stopy na wałeczku. Odsuwają kocyk do pozycji siadu prostego i przysuwają z powrotem. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.
– „Stolik” – wzmocnienie mięśni ściągających łopatki. Przedszkolaki siadają w siadzie skulnym na złożonym kocyku, ręce oparte z tyłu na podłodze. Na hasło: Stolik! unoszą biodra w górę do podporu tyłem. Po chwili wracają do pozycji wyjściowej. Zabawę powtarzamy kilka razy.
Część końcowa:
– „Kokardy na choinkę” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu. Dzieci stoją na podłodze przed rozłożonymi kocykami. Na zapowiedź R.: Kokardy na choinkę! Przedszkolaki, kurcząc i prostując na przemian palce stóp, ściągają kocyki pod stopy, tworząc ozdobne kokardy na choinkę. R. zwraca uwagę, aby dzieci nie odrywały pięt od podłogi. Zadanie powtarzamy 4–6 razy.
– „Taniec radości” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Dzieci stoją w niewielkim rozkroku na złożonych kocykach. Wykonują dynamiczne skręty tułowia w prawo i w lewo, kolana lekko ugięte.
– Marsz ze złożonymi kocykami dookoła pokoju. Dzieci odkładają kocyki na wyznaczone miejsce.
– „Kokardy na choinkę” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu. Dzieci stoją na podłodze przed rozłożonymi kocykami. Na zapowiedź R.: Kokardy na choinkę! Przedszkolaki, kurcząc i prostując na przemian palce stóp, ściągają kocyki pod stopy, tworząc ozdobne kokardy na choinkę. R. zwraca uwagę, aby dzieci nie odrywały pięt od podłogi. Zadanie powtarzamy 4–6 razy.
– „Taniec radości” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Dzieci stoją w niewielkim rozkroku na złożonych kocykach. Wykonują dynamiczne skręty tułowia w prawo i w lewo, kolana lekko ugięte.
– Marsz ze złożonymi kocykami dookoła pokoju. Dzieci odkładają kocyki na wyznaczone miejsce.
6. „Aniołki” – lepienie z masy solnej lub innej
R. przygotowuje masę solną (lub inną, według uznania), foremki do pierników w kształcie aniołka (lub inne, zgodne z tematyką świąteczną) oraz wykałaczki. Dzieci ugniatają masę, wycinają foremkami kształty, wykałaczkami wyciskają takie elementy, jak oczy, usta, guziki itp. lub przyklejaja guziki, koraliki, cekiny itp. Można pomalować figurki farbami lub ozdobić brokatem.
7. „Przegląd polskich kolęd i pastorałek” – koncert; śpiewanie ulubionych kolęd i pastorałek.
Rodzic organizuje koncert kolęd i pastorałek wśród domowników. Dzieci i każdy członek rodziny śpiewa swoją ulubioną kolędę lub pastorałkę. Po występie każdy nagradzany jest brawami. Można zorganizować konkurs. Udanej zabawy :)
8. „Świąteczna gra” – tworzenie gry-ściganki opartej na tekście pastorałki „Bosy pastuszek”; ustalanie reguł gry.
R. wspólnie z dziećmi organizuje grę-ścigankę na dużym formacie papieru, opartą na tekście pastorałki. Przygotowuje obrazki z postaciami lub przedmiotami charakterystycznymi dla pastorałek, np. rogi diabła, gwiazda kolędników, a także kostkę do gry.
Dzieci ustalają znaczenie obrazków w grze, np. owieczka – naśladowanie głosu owcy, diabeł – naśladowanie straszenia, kuszenia, fujarka – zaśpiewanie kolędy lub pastorałki, anioł - dowolny taniec.
Dzieci ustalają znaczenie obrazków w grze, np. owieczka – naśladowanie głosu owcy, diabeł – naśladowanie straszenia, kuszenia, fujarka – zaśpiewanie kolędy lub pastorałki, anioł - dowolny taniec.
9. Praca z ZG32.
Utrwalanie cech wielkościowych. Dzieci rysują po kreskach i po śladzie elementy różnej wielkości.
10. Pozdrowienia od Mikołaja - prezentacja multimedialna.
Za tydzień już Wigilia, dlatego obejrzyj prezentację, jak masz ochotę to rozwiąż zadania, a potem napisz list do Świętego Mikołaja, jak jeszcze tego nie zrobiłaś/eś. I pamiętaj bądź miła/y i życzliwa/y dla innych 😀
Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.
Pozdrawiamy! Pani Justyna i Pani Danka
wtorek, 15 grudnia 2020
Data: 16.12.2020 r. (środa)
Temat dnia: Robimy dekoracje.
1. Rozgrzewka :"Świąteczne porządki" - układ taneczny.
2. Zestaw ćwiczeń porannych nr 8:
– „Gwiazdka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci otrzymują butelki. Swobodnie poruszają się po sali. Na sygnał i hasło R.: Gwiazdka! – zatrzymują się w miejscu, we wspięciu na palcach unoszą rękę z butelką i machają nią. Przy powtórzeniu następuje zmiana ręki.
– „Owieczki i pasterze” – zabawa z elementem czworakowania. R. dzieli dzieci/domowników na dwa zespoły: pasterzy i owieczki. Dzieci-pasterze otrzymują 2 butelki i uderzają nimi o siebie, naśladując dzwoneczki. Dzieci-owieczki na czworakach idą za pasterzami. Na sygnał i hasło R. dzieci zamieniają się rolami. – „Kolędnicy – muzycy” – zabawa bieżna. Dzieci otrzymują butelki. Poruszają się z nimi swo bodnie po sali. Na sygnał i hasło R.: Kolędnicy – muzycy! – dzieci zatrzymują się i naśladują grę z wykorzystaniem butelki jako instrumentu (skrzypce, fujarka, gitara, puzon itp. – według pomysłów dzieci). – „Aniołki” – zabawa z wymachem rąk. R. wyznacza dziecko-aniołka, daje mu do ręki butelkę i wskazuje miejsce, z którego będzie się przyglądało dzieciom. Pozostałe dzieci/domownicy swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Aniołki! – dzieci zatrzymują się, stoją w jednym miejscu. W tym czasie dziecko-anioł maszeruje między pozostałymi dziećmi i butelką dotyka je. Kogo dotknie, ten kładzie się na podłodze i rękoma oraz nogami wykonuje wymachy na boki, naśladując popularnego aniołka (niektórzy mówią: orzełka). – Ćwiczenie uspokajające – marsz z butelkami na głowie tak, by nie spadły.
3. Pudełko z prezentem” – zabawa z elementem dramy; rozwijanie wyobraźni i fantazji; wyrażanie zachwytu.
R. przygotowuje puste pudełko z pokrywką – pudełko z prezentami. Prosi, by dzieci podniosły pokrywę i powiedziały, jaki prezent widzą oraz udawały zachwyt nad nim.
4. „Tworzymy widownię” – zabawa dydaktyczna; mierzenie przedmiotów różnymi miarami.
R. informuje, iż do zabawy w teatr trzeba zorganizować widownię – ustawić krzesła w rzędy w ten sposób, że najbliżej sceny będzie najkrótszy rząd krzesełek i im dalej od sceny, tym rzędy krzeseł dłuższe. Pokazuje przygotowane przez siebie sznurki różnej długości, kilka sznurków (lub wstążek, tyle, ile ma być rzędów krzeseł, od najkrótszego do najdłuższego, każda wstążka w innym kolorze), cyfry (tyle, ile sznurków), metrową taśmę i miarkę krawiecką. Dzieci mają zmierzyć dwiema miarkami sznurki i ustalić ich kolejność, jeśli chodzi o długość – od najkrótszego do najdłuższego. Następnie dzieci układają sznurki na podłodze, ustawiają na nich krzesła, przeliczają, ile krzeseł zmieściło się w każdym rzędzie. Później dzieci przygotowują bilety. Dzieci na karteczkach oznaczają kredkami numer rzędu i miejsca według własnych pomysłów – cyframi, obrazkami itp. Rozkładają jeden komplet, drugi oddają R. Następuje losowanie biletów przez dzieci/domowników. Każdy, kto wylosuje bilet, zajmuje miejsce na widowni. R. sprawdza poprawność wykonania zadania.
5. „Światło!” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci naśladują przygotowania aktorów do przedstawienia – chodzą w różnych kierunkach, naśladując trzymanie w rękach kartki z tekstem przedstawienia i jego naukę na pamięć. Na sygnał i hasło R.: Światło! – zatrzymują się, przyjmując dowolną pozę. Zabawę można przeprowadzić z wykorzystaniem słownictwa w języku angielskim, wówczas hasło R. to: Light!
6. „Gwiazdy” – filmy edukacyjne, poszerzanie wiedzy z zakresu astronomii; dowiadywanie się o odkryciach i wyprawach badawczych w kosmos.
Gwiazda Betlejemska – nazwa jasnego obiektu astronomicznego, który według Biblii doprowadził Mędrców ze Wschodu do miejsca narodzin Jezusa Chrystusa w Betlejem.
Gwiazdy to też potoczne i subiektywne określenie osób cieszących się popularnością wśród pewnej grupy społecznej.
Osoba określana mianem gwiazdy często postrzegana jest przez swoich fanów jako autorytet i wzór do naśladowania. Samo pojęcie gwiazdy związane jest ze zjawiskiem popkultury i związanymi z nią środkami masowego przekazu, dzięki którym informacje docierają do szerokiej publiczności.
Popularne polskie gwiazdy:
- W Hollywood jest "Aleja Gwiazd", gdzie znajduje się ponad 2400 pięcioramiennych gwiazd, upamiętniających znane osobistości świata show-biznesu.
- Podobne aleje znajdują się w Polsce w Łodzi (patrz: Aleja Gwiazd w Łodzi), w Międzyzdrojach - Promenada Gwiazd w Międzyzdrojach (ponad 120 gwiazd) i w Gdańsku – Bursztynowa Promenada Gwiazd.
na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach
- Od 1996 roku w Polsce w lipcu odbywa się Festiwal Gwiazd gromadzący najpopularniejszych polskich artystów teatru, filmu, muzyki, plastyki i literatury. Obecnie festiwal odbywa się w Gdańsku w pierwszym tygodniu lipca.
Symbolika gwiazd w różnych kulturach i sztuce, np. obrazie Vincenta van Gogha Rozgwieżdżona noc
mozaika z sufitu Mausoleo di Galla Placidia w Rawennie:
muzyka Fryderyka Chopina (nokturny):
https://www.youtube.com/watch?v=m9DZ4OQI6XM
literatura fantastyczna (kontakt z innymi cywilizacjami, podróże kosmiczne itp.)
Dzieci oglądają filmy, zdjęcia, dzielą się spostrzeżeniami, refleksjami.
7. Praca z KP2.29
Dzieci odnajdują fragment obrazka, który pasuje do dużej ilustracji, i kolorują go. Następnie kończą kolorowanie rytmu.
8. „Teatralno-przyrodnicze inspiracje” – prowadzenie obserwacji przyrodniczych w ogrodzie lub na podwórku/spacerze.
R. organizuje wyjście do ogrodu/na spacer. Dzieci prowadzą obserwacje różnych obiektów przyrodniczych, np. ptaków – przyglądają się, jak wyglądają, podają ich cechy charakterystyczne, drzewom – podają, jaki mają zimą kolor, które krzewy lub rośliny wyglądają atrakcyjnie zimą i które z nich można byłoby wykorzystać do dekoracji w przedstawieniach.
9. „Kostiumy” – zabawa dydaktyczna; mierzenie długości miarką.
R. przygotowuje kostiumy różnych postaci. Dzieci odgadują, jakie postacie mogą mieć dany kostium. Zadaniem dzieci jest ustalenie, co zmierzyć w danym stroju, by pasował on na aktora (np. długość nogawek, rękawa, całej bluzki, szerokość w ramionach, w pasie) oraz zmierzenie kostiumu miarką, zapisanie wyników na kartkach z pomocą rodzica. Młodsze dzieci mierzą miarką tylko długość i szerokość spodni i bluzki, bez innych szczegółów, np. rękawów. Starsze mogą mierzyć miarką krawiecką i zapisywać wyniki z dokładnością do centymetra.
10. Praca z ZG31.
Dzieci łączą liniami pasujące do siebie fragmenty skarpet i kolorują je.
Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.
Przyjemności w ciągu dnia! Pozdrawiamy! Pani Justyna i Pani Danka
poniedziałek, 14 grudnia 2020
Data: 15.12.2020 r. (wtorek)
Temat dnia: Mali aktorzy.
1. Zestaw ćwiczeń porannych nr 8:
– „Gwiazdka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci otrzymują butelki. Swobodnie poruszają się po sali. Na sygnał i hasło R.: Gwiazdka! – zatrzymują się w miejscu, we wspięciu na palcach unoszą rękę z butelką i machają nią. Przy powtórzeniu następuje zmiana ręki.
– „Owieczki i pasterze” – zabawa z elementem czworakowania. R. dzieli dzieci/domowników na dwa zespoły: pasterzy i owieczki. Dzieci-pasterze otrzymują 2 butelki i uderzają nimi o siebie, naśladując dzwoneczki. Dzieci-owieczki na czworakach idą za pasterzami. Na sygnał i hasło R. dzieci zamieniają się rolami. – „Kolędnicy – muzycy” – zabawa bieżna. Dzieci otrzymują butelki. Poruszają się z nimi swobodnie po sali. Na sygnał i hasło R.: Kolędnicy – muzycy! – dzieci zatrzymują się i naśladują grę z wykorzystaniem butelki jako instrumentu (skrzypce, fujarka, gitara, puzon itp. – według pomysłów dzieci). – „Aniołki” – zabawa z wymachem rąk. R. wyznacza dziecko-aniołka, daje mu do ręki butelkę i wskazuje miejsce, z którego będzie się przyglądało dzieciom. Pozostałe dzieci/domownicy swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Aniołki! – dzieci zatrzymują się, stoją w jednym miejscu. W tym czasie dziecko-anioł maszeruje między pozostałymi dziećmi i butelką dotyka je. Kogo dotknie, ten kładzie się na podłodze i rękoma oraz nogami wykonuje wymachy na boki, naśladując popularnego aniołka (niektórzy mówią: orzełka). – Ćwiczenie uspokajające – marsz z butelkami na głowie tak, by nie spadły.
2. „Jestem aktorem” – zabawa ćwicząca spostrzegawczość.
R. wybiera jedno dziecko do roli rozśmieszacza. Pozostałe dzieci/domownicy siedzą w kole. Zadaniem rozśmieszacza jest mówienie różnych rzeczy do wybranych przez siebie dzieci/domowników – mogą to być śmieszne lub poważne rzeczy, żarty, wymyślone i zupełnie fikcyjne. Zadaniem dziecka, do którego zwraca się rozśmieszacz, jest udzielenie jednej odpowiedzi na każde jego pytanie z bardzo poważną miną: Jestem aktorem!
Zabawa jest oparta na popularnej zabawie „w pomidora”.
3. „Boże Narodzenie” – tworzenie opowiadania na podstawie ilustracji.
R. prezentuje ilustrację przedstawiającą szopkę bożonarodzeniową. Dzieci opowiadają, co ona przedstawia, podają nazwy postaci i wskazują, jaką pełniły rolę. Dzieci podejmują próby opowiedzenia historii związanej z Bożym Narodzeniem.
Następnie R. proponuje zabawę – niespodziankę, mówi: O tym, jaka to będzie zabawa, dowiecie się po rozwiązaniu zagadek i złożeniu pierwszych głosek wyrazów – rozwiązań zagadek w nowy wyraz. Posłuchajcie zagadek. Dzieci podają rozwiązania zagadek, dzielą je na sylaby, wyróżniają pierwszą głoskę w danym wyrazie, ustalają, że z powstałych głosek utworzył się wyraz aktor. R. pyta kto to jest aktor, co robi. Dzieci udzielają odpowiedzi.
Propozycje zagadek:
A – Aladyn
Latał na dywanie, miał czarodziejską lampę z Dżinem.
K – Kopciuszek
Miała macochę i dwie siostry. Ciężko pracowała. Na balu zgubiła pantofelek.
T – Tygrysek
Przyjaciel Kubusia Puchatka, lubił brykać i skakać na ogonie.
O – Olaf
Śmieszny bałwanek, który miał wiele przygód z Elzą i Anną.
R – Reksio
Piesek z bajki, biały z brązowym uszkiem, zawsze chętny do pomocy.
R. pokazuje sylwety: postaci, zwierząt, gwiazdy, pasterzy, Trzech Króli, aniołów itp. Dzieci podają ich nazwy, mówią, skąd je znają, wymyślają teksty dla poszczególnych postaci, organizują zabawę w przedstawienie o Bożym Narodzeniu z wykorzystaniem sylwet według pomysłu R. i dzieci.
Możesz obejrzeć historię o Bożym Narodzeniu:
4.„Ludzie i nastroje” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
R. informuje, iż w tej zabawie dzieci zamienią się w aktorów i będą odgrywać role ludzi, którzy będą mieć różne nastroje: smutek, złość, radość, zdziwienie, strach itp. Dzieci poruszają się swobodnie po pokoju. Na sygnał i hasło R., np.: Smutni ludzie! – dzieci zatrzymują się i wyrażają mimiką, gestem smutek. Za każdym razem R. zmienia hasło – nastrój.
5. „Pewnej nocy grudniowej…” – rysowanie kredkami; przedstawianie opowiadania o Bożym Narodzeniu.
R. przygotowuje kartki, kredki, nawiązuje do opowieści o Bożym Narodzeniu. Prosi, by dzieci przedstawiły historię związaną z Bożym Narodzeniem na swoich rysunkach. R. i dzieci wspólnie wymieniają postacie, które powinny się znaleźć w pracy plastycznej. Dzieci rysują.
6. Praca z KP2.28.
Przedszkolaki otaczają pętlami stroje, które będą pasowały na dzieci. Określają, za jakie postacie będą przebrane dzieci. Następnie wycinają ze s.49 obrazki i naklejają je tak, żeby tworzyły przeciwstawne pary.
7 „Zimowa sceneria” – wyjście na spacer ; obserwacje przyrodnicze.
R. organizuje spacer. Wszyscy wspólnie obserwują przyrodę, wygląd drzew, określają warunki pogodowe, w tym opady, zachmurzenie, temperaturę itp. Jeżeli nie możecie wyjść na spacer, spójrzcie przez okno i opiszcie zimową pogodę i przyrodę.
8. „Bajki i zaklęcia” – zabawa spostrzegawcza; wyjaśnienie pojęcia i tworzenie zaklęć.
R. przygotowuje: orzech, zapałki, łyżkę do miodu, lusterko, bucik (pantofelek), kapelusz, czapkę krasnala, koszyczek itp. Dzieci losują te przedmioty z pudełka, podają ich nazwy, dzielą słowa na sylaby, wskazują bajkę, dla której charakterystyczny jest dany przedmiot. Wspólnie wyjaśniają pojęcie zaklęcie. Następnie wymyślają zaklęcia, jakie mógłby wypowiedzieć bohater bajki.
9. „Czary-mary” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju. Na sygnał i hasło R.: Czary-mary! – dzieci zatrzymują się i naśladują wybraną przez siebie dowolną postać z bajki. Przy każdym powtórzeniu zabawy dzieci naśladują inną postać.
10. „Lubię święta Bożego Narodzenia” – ćwiczenie dykcji; dokładne wypowiadanie tekstu.
R. rozdaje dzieciom patyczki (lub korki od wina). Nawiązuje do faktu, iż aktorzy muszą umieć mówić dokładnie i wyraźnie, uczą się tego dzięki różnym ćwiczeniom, np. trzymając w zębach różne przedmioty. N. prezentuje sposób trzymania w zębach patyczka i mówi: Lubię święta Bożego Narodzenia. Następnie dziecko powtarza ten tekst z patyczkiem/korkiem trzymanym w zębach. R. nadzoruje i pilnuje bezpieczeństwa. Zabawę można przeprowadzić z wykorzystaniem słownictwa w języku angielskim – dzieci mówią wówczas: I like Christmas.
Pamiętajcie o stosowaniu zwrotów grzecznościowych oraz higienie rąk.
Miłego dnia! Pozdrawiamy! Pani Justyna i Pani Danka
Subskrybuj:
Posty (Atom)